Je zou vermoeden dat de ruimte tussen planeten en sterren een leeg vacuüm is, maar dat is niet juist. Het bevat naast stof- ook gasdeeltjes die door onze zon, andere sterren en supernova's de ruimte in worden geblazen. Eind 1950 kwam het idee dat er een Heliosfeer zou bestaan n.a.v. het bestuderen van kosmische straling en de interactie met de zonnewind van onze zon. Sinds die tijd is en wordt er veel onderzoek over gedaan. Om de Heliosfeer te kunnen bevatten is het nodig om te begrijpen hoe de zon werkt en hoe de zonnewinden ontstaan. De zonnewinden verplaatsen zich door het zonnestelsel totdat ze uitkomen aan de grens van ons zonnestelsel waar ze tezamen met het magnetisch veld van de zon de Heliosfeer vormen Deze Heliosfeer zorgt voor een rustige bel in de heftigheid binnen het melkwegstelsel. Een schild dat ons beschermt.

Bestaat er leven op andere planeten? Dit is een vraag die de mensheid bezighoudt. Als we ervan uitgaan dat er minimaal 1 planeet rond een ster draait en er alleen al in onze Melkweg meer dan 100 miljard sterren zijn, dan is het statistisch waarschijnlijk dat er andere planeten bestaan waar leven mogelijk is. Of er werkelijk op andere planeten leven bestaat en of dat leven intelligent is, dat hebben we nog niet kunnen vaststellen. Men is druk op zoek naar feitelijke waarnemingen om dit beter te kunnen bepalen. Zo is er vastgesteld dat er planeten zijn die rond andere sterren draaien (de zo gehete exoplaneten) en we proberen vast te stellen of daar leefbare omstandigheden bestaan. Hier worden verschillende methoden en analysis bij toegepast. Inmiddels zijn er meer dan 5000 exoplaneten gevonden en de teller blijft doorlopen.

Hoe groot is het universum waar wij in leven en welke vorm heeft het? Er zijn verschillende kosmologische theorieën die invulling proberen te geven aan het ontstaan en de evolutie van het universum, waarbij zwaartekracht, tijd en ruimte een belangrijke rol spelen. De relativiteitstheorieën van Einstein blijken veel van het waarneembare universum te verklaren, maar voorbij het grensvlak met de kwantumfysica blijkt het universum zich anders te gedragen. Er zijn nog zoveel dingen die we niet kunnen zien en die we dan als ‘donker’ benoemen. Verklaart donkere materie de ontbrekende massa in sterrenstelsels, kan donkere straling aan de zwarte gaten ontsnappen en wordt ons universum door donkere energie uit elkaar getrokken? We gaan een aantal van die theorieën beschouwen en filosoferen over het universum of het bestaan meerdere universums.

Het ontstaan van sterren en planeten is een terugkerende cyclus in het universum. Door de tijd heen worden in deze cyclus steeds zwaardere elementen gevormd die de bouwstenen vormen voor de objecten die rond een ster draaien. Zo ook zijn onze zon en aarde ontstaan vanuit een koude nevel van gas en stof. Door rotatie en zwaartekracht wordt deze zonnenevel samengetrokken tot een schijf en warmt deze op. In het centrum wordt daardoor een ster geboren. Dichtbij de ster smelten de zwaardere elementen samen tot rotsachtige brokken. verder van de ster vandaan ontstaan door de accretie van deze schijf steeds complexere moleculen die – mede door ijsvorming - samenklonteren. Hoe ontstaan dan de planeten en de andere objecten in ons zonnestelsel. Waarom is er zoveel water op aarde en kon hier leven ontstaan? Verschillende theorieën, onderzoek en simulaties geven hier opheldering over.